Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 1.djvu/62

 — Nie, było ich dwunastu.
 — Dlaczegoś pan go wybrał?
 — Ponieważ nadawał się do tego i był tani.
 — W rzeczy samej za połowę pensyi.
 — Tak.
 — Jak on wygląda, ten Wincenty Spaulding?
 — Mały, silnie zbudowany, bardzo zręczny, ani włosa na twarzy, choć wygląda już na 30 lat. Ma białą plamę na czole z kwasu.
 Holmes siedział na krześle poważnie zainteresowany.
 — Tak myślałem, powiedział. Czyś pan kiedy zauważył, że uszy jego są przekłute?
 — Tak, panie. Powiadał mi, że cyganka mu to zrobiła, kiedy był chłopcem.
 — Hm, mruknął Holmes, zapadając napowrót w głębokie zamyślenie. Czy on jeszcze jest u pana?
 — O tak, tylko co go zostawiłem w domu.
 — A czy dobrze pilnował interesu, w nieobecności pana?
 — Nie mogę się skarżyć. Rano, nigdy niema bardzo dużo do roboty.
 — To wystarczy, Mr. Wilson. Przyjemnie mi będzie wyjawić panu moją opinię o tej sprawie za dzień lub dwa. Dziś jest sobota, więc spodziewam się, że w poniedziałek przyjdziemy do ostatecznych wyników.