Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 2.pdf/121

stać, na ostre, ale sympatyczne rysy twarzy, na myślące czoło i przedwcześnie posiwiałe włosy.
 — Nazwisko pańskie jest mi dobrze znane — rzekł z uśmiechem. — Domyślam się też przyczyny pańskich odwiedzin. Bo prócz jednego wypadku nie zaszło nic takiego w ministeryum, coby pana mogło zajmować. Ale na czyje polecenie zajął się pan tą sprawą?
 — Na prośbę pana Phelpsa.
 — Ach, mego nieszczęśliwego siostrzeńca! Zrozumie pan, że pokrewieństwo z nim uniemożliwia mi go bronić. A wypadek ten niekorzystny będzie miał wpływ na jego karyerę.
 — A jeżeli dokument się znajdzie?
 — A! To co innego.
 — Czy mógłbym się zapytać pana o parę szczegółów?
 — Ale owszem z przyjemnością służę nimi, jeżeli tylko mogę być przez to panu pomocny.
 — Czy instrukcye, tyczące się sporządzenia kopii dokumentu, udzielał pan w tym pokoju?
 — Tak jest.
 — Czy nie mógł pan być podsłuchany?
 — Niemożliwe.
 — Czy nie zwierzył się pan nikomu ze swego zamiaru, że chce pan dać ten dokument do odpisania?