Strona:PL Doyle - Z przygód Sherlocka Holmesa. T 2.pdf/122

 — Nikomu.
 — Jest pan tego pewny?
 — Zupełnie.
 — Jeżeli więc ani pan ani pan Phelps nikomu o tem nie wspomnieli, a nikt zresztą o tem nie wiedział, więc złodziej wszedł do pokoju przypadkowo i wyzyskał sprzyjająca mu okoliczność.
 Lord uśmiechnął się.
 — Możliwe, że pan ma słuszność, ale ja tu nie umiem dać odpowiedzi.
 Holmes zastanowił się chwilę.
 — Jeszcze jest jeden ważny punkt, który chciałbym z panem omówić. Jak słyszałem, obawiał się pan, że ogłoszenie tego układu mogłoby pociągnąć za sobą poważne następstwa.
 Jakby cień osiadł na pełnej wyrazu twarzy męża stanu.
 — Bardzo poważne następstwa.
 — Czy już nastąpiły?
 — Jeszcze nie.
 — A gdyby dokument ten dostał się do francuskiego lub rosyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych, czy doszłoby to do pańskich uszu?
 — Z pewnością — rzekł lord Holdhurst zasępiony.
 — Jeżeli więc upłynęło 10 tygodni od kradzieży tego dokumentu, a dotąd niema