Strona:PL Doyle - Znak czterech (tł. Neufeldówna, 1922).pdf/143

Ale, przekonał się pan, że nie tak łatwo wydostać się od nas, co?
 — Pracowałem w tem przebraniu cały dzień — rzekł, zapalając cygaro. — Widzi pan, zaczynają mnie już znać w sferze przestępców, zwłaszcza od czasu, jak ten nasz przyjaciel zabrał się do opisywania niektórych moich spraw; mogę zatem iść do boju tylko w jakiemś przebraniu. Otrzymał pan moją depeszę?
 — A jakże; i dlatego tu jestem.
 — No i cóż tam słychać z pańskiem śledztwem?
 — Bardzo źle, wszystko na nic. Musiałem uwolnić dwóch swoich aresztantów, a nie mam żadnych dowodów przeciw tym dwom drugim.
 — Mniejsza o to. Damy panu dwóch innych na ich miejsce, ale musi się pan poddać moim rozkazom. Ufam pańskim zdolnościom zawodowym, ale będzie pan działał według moich wskazówek. Zgoda?
 — Najzupełniejsza, jeśli mi pan dopomoże do schwytania zbrodniarzy. A więc dobrze. Przedewszystkiem będzie mi potrzebna szybka łódź policyjna... łódź parowa... musi być o siódmej w przystani Westminster Stairs.
 — Nic łatwiejszego. Tam zawsze stoi na-

133