Ta strona została uwierzytelniona.
mi usta. Taraz, gdy ich już niema, mogę ci mówić, jak wielką jest moja miłość. I dlatego powiedziałem „Bogu dzięki“.
— Skoro tak, to i ja mówię „Bogu dzięki“ — szepnęła, gdy tuliłem ją w objęciach.
162
Strona:PL Doyle - Znak czterech (tł. Neufeldówna, 1922).pdf/172
