Strona:PL Doyle - Znak czterech (tł. Neufeldówna, 1922).pdf/27

Holmes, miss Morstan była widocznie bardzo wzburzona, usta jej drżały, ręce poruszały się nerwowo.
 — Przyszłam do pana, panie Holmes, — rzekła w końcu — bo pan dopomógł kiedyś mojej zwierzchniczce, pani Cecylji Forrester, do wyjaśnienia pewnej zawikłanej sprawy; nie może zapomnieć pańskiej uprzejmości i umiejętności w prowadzeniu śledztwa.
 — Pani Cecylja Forrester... — powtórzył zamyślony. — Zdaje mi się, że byłem jej pomocny. Ale, o ile pamiętam, była to jakaś bardzo prosta sprawa.
 — Jej zdaniem nie. Nie będzie pan mógł jednak powiedzieć tego o mojej. Niepodobna sobie wyobrazić czegoś dziwniejszego, bardziej niewytłómaczonego, niż położenie, w jakiem się znajduję.
 Holmes zatarł ręce, oczy mu zaświeciły. Oparł się wygodnie w fotelu, a na twarzy jego osiadł wyraz niezwykłego skupienia.
 — Proszę, niech pani opowie, o co chodzi — rzekł tonem szorstkim, urzędowym.
 Moje położenie zaczynało być kłopotliwe, czułem, że jestem zupełnie zbyteczny.
 — Przepraszam, wychodzę — rzekłem, wstając.
 Ku memu wielkiemu zdziwieniu miss Mor-

17