Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/115

Ta strona została przepisana.

„My jenerałowie i inni urzędnicy, poświadczamy niniejszym, że obywatel Aleksander Dumas, jenerał armii, przybył 14 wandemiera do Paryża, i że natychmiast przyłączył się do swych towarzyszy oręża, by bronić konwencyi narodowej, przeciw napaści buntowników, którzy téż złożyli broń tegoż samego dnia.
„Paryż 14 brumera, roku IV republiki francuskiéj.

„Podpisali:
J. J. B. Dalmas. — Laporte. — Gaston. Bernard adjutant. — Huché jedenerał dywizyi. — Th. Artel kapitan-adjutant jeneralny. — Bertin, jenerał brygady. — Parein jenerał dywizyi. — Bainay komisarz ordonator.“

Następnie pod temi podpisami, mąż, który podniósł rewolucyą z pośród strumieni krwi, napisał swym charakterem nieczytelnym, którego każda głoska zdaje się być węzłem gordyjskim, następujące trzy wiersze:

„Poświadcza prawdę

„Naczelny dowódzca armii wewnętrznej

Buonaparte.“