lał być Hannibalem niż. Turenniuszem lub marszałkiem de Saxe.
Przybywszy do Nicei, zastał armię bez żywności, odzieży, trzewików, zaledwie mogącą się utrzymać w swych stanowiskach, a przed nią 60,000 wojska austryackiego pod najznakomitszymi jenerałami cesarstwa.
Nazajutrz po przybyciu, Bonaparte kazał dać każdemu z jenerałów po cztery lujdory na rozpoczęcie kampanii, a żołnierzom ukazał bujne niwy Włoch.
„Towarzysze, rzecze, wśród tych skał zbywa wam na wszystkiém, spojrzyjcie po tych cudnych polach, co się roztaczają przed waszemi stopami. One do was należą, pójdźmy je wziąć.“
Tak samo przemówił przed 20 wiekami Hannibal do swoich Numidów, gdy z szczytu Alp okiem płonącém ujrzeli Italię. A przez te 20 wieków, rozdzielających Hannibala od Bonapartego, dwóch tylko zjawiło się ludzi godnych z nimi porównania: Cezar i Karól Wielki.
Bonaparte miał, jakośmy powiedzieli, 60,000 ludzi przeciw sobie; 22,000 pod jenerałem
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/121
Ta strona została przepisana.