Collé, stały w Ceva na stoku gór; 38,000 pod rozkazami Bearilieugo, posuwały się ku Genui przez Lombardyę.
Bonaparte przeniósł swoją armię do Albengo i 11 kwietnia starł się z Beauliem pod Voltre.
Z tego starcia trysła iskra, co w przeciągu dni 11 całe Włochy płomieniem ogarnęła.
Młody naczelnik zwycięża pięć kroć nieprzyjaciół: pod Montenotte, Millesimo, Dego, Vico i Mondovi. W dni 11 Austryacy oddzieleni od Piemontczyków; król sardyński zmuszony do podpisania rozejmu we własnej stolicy i do wydania trzech twierdz: Cosi, Tortone i Alessandryi. A Bonaparte wydaje następującą proklamacyę do swych żołnierzy:
„Żołnierze, w przeciągu dni piętnastu odnieśliście sześć zwycięztw, wzięliście 21 chorągwi, 55 armat, kilka twierdz i zdobyliście najbogatszą część Piemontu; uprowadziliście 15.000 jeńców, zabiliście lub ranili przeszło 10.000 ludzi; dotąd biliście się za puste skały, sławne waszą odwagą, ale nieużyteczne ojczyźnie. Dzisiaj zasługami wyrównywacie armii
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/122
Ta strona została przepisana.