Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/129

 Wukasowicz pobity, wstrzymuje się od dalszych przedsięwzięć, chcąc się pierwéj dowiedziéć, co się dzieje z Wurmserem.
 I Bonaparte przystanął. Rzeczywiście groźnym nieprzyjacielem jest Wurmser, jemuto trzeba stawić czoło. Bonaparte zwraca się, jego straż tylna staje się przednią i wzajemnie. Czas téż było.
 Bo jenerałowie Wurmsera przeszli nietylko Adygę, ale i Mincio, nad którą mają się połączyć w Peschierze z Wukasowiczem. Bayalicht posuwa się drogą od Lonato, Lilpay odparł od Casliglione jenerała Valette, sam Wurmser zaś podstąpił pod Mantuę z dwiema dywizyami piechoty i jazdy, bo myśli że Mantua jeszcze oblężona.
 Przybywszy, zastaje w głównej kwaterze, jenerała Serrurier zwęglone lawety i zagwożdżone działa.
 Bonaparte zląkł się, uciekł! Rachunek jeniuszu w oczach jenerała austryackiego uchodzi za skutek przestrachu.
 Tymczasem Bonaparte, o którym Wurmser myśli że uciekł, rozcina na dwoje armią Baya-