nych, i silna jeszcze na 40,090 ludzi, cofała się w góry, ścigana przez 15,000 Francuzów.
Przystanęła dopiéro w stolicy Tyrolu.
15, 000 Francuzów dokonało olbrzymiego dzieła, że walczyło z 50,000 i że ich zwyciężyło.
Zwycięztwo przecież ograniczało się na odparciu armii Alvinzego; nie zdołali jéj tak zniweczyć jak trzy poprzednie.
Bonaparte zalecił Serruriemu ścisnąć mocniej Mantuę, a w niej Wurmsera, jak niegdyś Beauliego, a sam wrócił do swéj zimowéj kwatery w Medyolanie, środka negocyacyi z drobnemi książętami Włoch, których postrach jedynie czynił naszemi sprzymierzeńcami.
W trzy tygodnie potém zaszło przy oblężeniu wydarzenie, które wielki miało wpływ wywrzeć na koniec téj okropnej kampanii.
W nocy z dnia 23 na 24 grudnia (3 i 4 nivose) zbudziło mego ojca wejście czterech żołnierzy, wiodących z sobą człowieka przytrzymanego przez jednę z naszych wysuniętych placówek. Ujęto go w chwili, gdy się gotował do przejścia przez pierwsze palisady Mantui.
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/140
Ta strona została przepisana.