Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/152

Ta strona została przepisana.

Dermoncourt wsiadł do niego na dziedzińcu; Bonaparte z Józefiną byli u okna, Berthier leżał w drugim.
— Szczęśliwej podróży! wołał Bonaparte do Dermoncourta.
— Dziękuję jenerale, odpowiedział tenże; nie zapomniéj o 13ém stycznia i chroń się rozkoszy Kapuańskich.
— Bądź spokojny, odparł naczelnik — nie postąpię jak Hannibal.
Oto list, który Bonaparte napisał do mego ojca.

Armia Włoch.
Rzeczpospolita francuska.
„W głównej kwaterze w Medyolanie, dnia 7 nivose (w niedzielę 28 grudnia) roku V republiki jednéj i niepodzielnéj.

„BONAPARTE, JENERAŁ NACZELNIE DOWODZĄCY ARMIĄ WŁOCH, DO JENERAŁA DUMAS.
„Odebrałem list przyniesiony przez Twego adjutanta; nigdy ważniejsze wiadomości nie przyszły bardziej w porę; otrzymałeś zapewne rozkaz, który wydałem, oddalenia wszystkich krajowców z okolic Mantui w odległości jednéj