gozy, napisałem mu, aby przyspieszył marszu. Jenerał Serrurier oświadcza mi, iż w razie natarcia trzymać się trzeba do ostatniego. Jeżeli więc myślisz, że mógłbyś się obejść bez tych 500 ludzi, chciéj mi ich odesłać, bo sądzę, że attak odemnie się zacznie. Bądź co bądź, przyjmiemy go dobrze.
Widoczna tu troskliwość, jaką w dobrym Dallemagne obudziła myśl niebezpieczeństwa mego ojca.
Wszakże nie mój ojciec, ale Miollis ponosił brzemię tego dnia.
Provera ciągnął wprost przed siebie przez Cerea, Sanguinetto, Torre i Castellaro, i stanął czołem do Saint Georges, gdzie dowodził Miollis.
Jenerał austryacki wiedział, w jak złym stanie były fortyfikacye twierdzy Saint Georges, i spodziewał się, że Miollis nawet nie pokusi się o bronienie mu przejścia, dlatego wezwał go poprostu do poddania się.
