Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/167

Ta strona została przepisana.

najmniej? Co robi Wurmser? Czy pokusił się o wycieczkę? Daléj, mów!
— Jenerale, odrzekł Dermoncourt z tym samym lakonizmem, Augereau przepuścił Proverę, ale go tém lepiój wziął z tyłu i zabrał mu 2000 ludzi i 12 armat.
— Dobrze!
— Provera jest pod Saint Georges, gdzie Miollis trzymał się cały dzień i gdzie się będzie trzymał, dopóki mu nie zabiją ostatniego żołnierza.
— Dobrze!
— Wurmser chciał zrobić wycieczkę, ale go wparto nazad do Mantui.
— Dobrze! gdzie jest Dumas?
— Jestem jenerale! odpowiedział mój ojciec, ukazując się na progu pokoju sypialnego.
— Ah! to pan! rzecze Bonaparte, patrząc się nań z ukosa.
Byłoto jedno z takich spojrzeń, których mój ojciec nie przepuszczał bez żądania tłómaczenia.
— Tak jest, to ja. I cóż?
— Oto to, mości panie, że jenerał Serrurier pisał wczoraj do ciebie dwa listy.