Wiadomo, że Ludwik-Filip Orleański, wdowiec po pierwszéj żonie, słynnéj Henryce-Ludwice de Bourbon Conti, ożenił się powtórnie w dniu 24 kwietnia 1775 z Karoliną-Joanną Béraud de la Haie de Rion, margrabiną de Montesson, owdowiałą w r. 1769 po Margrabi de Montesson, namiestniku armij królewskich.
Małżeństwo to, lubo pozostało tajemném, zawarte było z przyzwoleniem Króla Ludwika XV. Soulavie podał ciekawe w téj mierze szczegóły, a my je tu przytaczamy, przez wzgląd na ogromną różnicę, jaka zachodzi między ówczesnemi, a dzisiejszemi zwyczajami.
A najprzód uważmy: o pani de Montesson głoszono tak na dworze, jak w mieście, że szczególniejszem ubrdaniem nie chciała się oddać księciu Orleańskiemu, dopóki nie zostanie jego małżonką.
Pan de Noailles napisał książkę o opieraniu się pani de Monteaon chęciom Ludwika XIV w podobnych okolicznościach. Książka ta dala mu krzesło w akademii.
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/19
Ta strona została przepisana.
