małżeństwie tajemném, prawném jako połączenie ślubne, ale niemającém żadnego charakteru małżeństw książąt krwi, i nieogłoszoném.
„Pani de Montesson nie chciała odgrywać przymusowéj roli pierwszéj księżny krwi, ani walczyć z księżniczkami na etykietę, bo to nic przypadało do jéj charakteru.
„Przyzwyczajona do zachowywania prawideł przyzwoitości z księciem Orleanu, zdawała się zadowoloną z takiego połączenia, jakie było między panią Maintenon a Ludwikiem XIV.
„Arcybiskup paryzki, zawiadomiony o przyzwoleniu Króla, uwolnił małżonków od koniecznych zapowiedzi.
„Kawaler Darfort; pierwszy pokojowiec, i hrabia Perigny, przyjaciel księcia, byli świadkami ślubu, pobłogosławionego przez księdza Peufart, proboszcza przy kościele św. Eustachego, w obecności pana de Beaumont, arcy-biskupa paryzkiego.
„W dzień ślubu była wielka gala u dworu księcia Orleanu w Villers-Colterêt$s.
„W wilią i w sam dzień ceremonii, książę powiedział do pana de Valençay, że dopiął na-
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/22
Ta strona została przepisana.