Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/224

Ta strona została przepisana.

zanim opuścisz te strony. Frossard[1] pełen uwielbienia dla ciebie i dla jenerała Joubert, polecił mi ukłony dla obu.
„Mam zaszczyt pozostać z prawdziwém a największém uszanowaniem,

„Panie jenerale
„Twoim najuniżeńszym sługą,
Liniz. d. 20 kwiet. 1797.
Hat. de Levis
„kapitan.“

Tymto sposobem pistolety ulubione znów wróciły do mego ojca.

Przebaczcie mi wszystkie te drobne szczegóły. Niestety! w potoku czasu zmieniają się, nikną i zapominają obyczaje, aby ustąpić miejsca innym obyczajom równie przemiennym jak tamte. Epoka z któréj bierzemy niniejsze wspomnienia, wycisnęła na armiach naszych zupełnie osobne piętno; ja wykrywam je i przechowuję jakby antykwaryusz szacowny medal, który rdza trawić zaczyna, a którego wartość radbym pokazał współczesnym i przekazał potomności.

  1. Ów oficer Belgijczyk.