Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/235

Ta strona została przepisana.

wróceniem summ niesłusznie wziętych przez jenerała L.
„Municypalność, przejęta twoją dla niéj dobrocią, korzysta z téj sposobności aby Ci ofiarować konia i prosi abyś raczył go przyjąć, jako słaby hołd a niezawodną rękojmię jéj głębokiego uczucia wdzięczności.
„Pozostajemy jenerale z najgłębszym uszanowaniem.

Lunati, prezydent.
Lardi, sekretarz.
„Dnia 9 nivose 1797, roku VI republiki francuzkiéj jednéj i niepodzielnéj.“

Pokazuje się ztąd, że odjazd mego ojca obudził w Trewizanie rozpacz prawdziwą. Żałoba była powszechną, miasto Trevizo chciało wyprawić deputacyą do naczelnego wodza Bonapartego z prośbą o pozostawienie gubernatora. Straciwszy wszelką nadzieję zatrzymania go, wyproszono sobie 10 dni na uraczenie go, a gdy nadeszła chwila rozstania się, wszystko, co tylko było w mieście dystyngowanego, odprowadziło mego ojca aż do Padwy, gdzie się znów rozpoczęły uroczystości.