gdy każdy wyjaśnił swój humor, przybrało charakter polityczny.
Po co ta wyprawa do tego przeklętego kraju, który z kolei pochłonął wszystkich co go podbić zamierzali, począwszy od Kambyzesa aż do św. Ludwika? Czy aby założyć w nim osadę? Po co było opuszczać Francyę, jéj słońce, które grzeje nie paląc, jéj wielkie lasy, żyzne niwy, dla tego ognistego nieba, puszczy bez osłony, dla tych wygorzałych płaszczyzn? Czy Bonaparte zamierza na Wschodzie monarchią sobie wyciosać za przykładem starożytnych prokonsulów? W takim razie należało się zapytać drugich jenerałów, czy zechcą być dowódzcami nowego satrapy? Podobne przedsięwzięcia mogły się udać z wojskami starożytnemi, z armią wyzwoleńców i niewolników, ale nie z armią patryotów z r. 1792.
Byłyż te skargi prostą wynikłością cierpień i niedostatku armii, czy też już początkiem rokoszu przeciwko przyszłej ambicyi człowieka 18 brumera? na to pytanie nie umieliby zapewne odpowiedzieć sami nawet uczestnicy tego zgromadzenia, o którém zresztą doniesiono Bona-
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/262
Ta strona została przepisana.