partemu jako o niebezpiecznym zamachu na jego władzę, a donosicielem był jenerał, który głośniéj niż inni wychwalał arbuzy mego ojca a powstawał na naczelnego wodza.
Dnia 12 lipca, flotyla pod dowództwem szefa dywizyi Perrée zawinęła do Rozetty.
Perrée dowodził z okrętu le Cerf, a Bonaparte umieścił na tymże okręcie cały instytut naukowy: Monge’a, Fournier’a, Costeza, Berthollet’a Dolomiego, Talliena. Mieli oni płynąć w górę Nilu, równolegle z armią francuzką.
Wiadomo, jak flotylla ta, pędzona wiatrem, szybciej posuwała się aniżeli armia, jak na nią uderzyła flotylla turecka i Fellahy z nadbrzeża. Ordonnalorowi de Sussy, późniejszemu hrabiemu de Sussy, strzaskała kula ramię w tej potrzebie.
Bonaparte usłyszawszy huk armat, przybiegł na czas z pomocą i przeszedłszy po trupach 4000 mameluków w Chébreiss, uratował flotyllę od zupełnéj zguby.
W ośm godzin potém stoczył bitwę pod Piramidami.
W cztéry dni po bitwie pod Piramidami, to
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/263
Ta strona została przepisana.
