„Dwie mile poniżej Kairu, dzieli się Nil na dwie odnogi: jedna biegnie ku Rozecie, druga ku Damiecie. Płaszczyzna niemi otoczona zowie się Delta, kraj niezmiernie żyzny, zalewany przez Nil. Po-za temi dwiema odnogami ciągnie się już tylko pas ziemi uprawnéj, szeroki na milę, tu szerszy, tam węższy. Przeszedłszy go wkraczasz do pustyń rozciągających się od Libii do morza Czerwonego. Od Rozetty do Kairu kraj jest bardzo zaludniony, a wydaje ryż, soczewicę, kukurydzę, pszenicę, jęczmień. Wsie, których pełno, jedna na drugiéj, to nic, jedno błoto udeptane nogami, zwalone w kupy, a w nich porobione dziury. Przypatrz się kupom śniegu, z których dzieci u nas stawiają domy; tak wyglądają egipskie pałace.
„Rolnicy, zwani fellahami, są niezmiernie pracowici; żyją lada czem, a w niechlujstwie najobrzydliwszém. Widziałem jak pili wodę, któréj nie chciały moje wielbłądy i konie.
„Takim jest Egipt, sławiony przez historyków i podróżników!
„Pomimo tych okropności, pomimo cierpień jakie ponosić przychodzi, przyznać jednak mu-
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/274
Ta strona została przepisana.