Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/30

wą szponą skraje herbu, a środkowy z pierścieniem srebrnym na piersi.
 Ojciec mój zaciągając się na prostego żołnierza, dodał do herbu tego dewizę, albo raczéj wyrzekając się swego tytułu a zatém i herbu, przybrał natomiast godło: Deus dedit, Deus dabit! Godło zuchwałe, ale je Bóg zatwierdził.
 Nie wiem, czy przedsięwzięcie spekulacyjne, czy inny jaki powód skłonił mego dziada do opuszczenia Francyi, sprzedania swéj własności i przeniesienia się w roku 1760 na St. Domingo. Zakupił ogromną przestrzeń ziemi na zachodnim krańcu wyspy, tuż obok przylądka Róża, znajomą pod nazwiskiem la Guinodée albo Trou de Jérémie. Tamto urodził się mój ojciec 25 marca 1762 roku z margrabi de la Pailleterie, mającego wówczas lat 52 i z Ludwiki Tesette Dumas.
 Ujrzał więc świat w najpiękniejszéj części téj przepysznéj wyspy, gdzie powietrze tak jest czyste, iż tam żaden jadowity płaz nie wyżyje.
 Jenerał, któremu polecono zdobyć na nowo utracone St. Domingo, wpadł na szczególniejszy pomysł, i kazał jako środek wojenny prze-