Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/307

czenia co do téj niewoli, której nie pojmowałem, nie wiedząc nic o krokach nieprzyjacielskich między Neapolem a Francyą, ale rozumie się, że J. K. W. tak bardzo sobą nie szafował, aby mnie wysłuchać.
 W miesiąc po owéj wizycie, i kiedy, nie wiem poco, wzniecono w nas nadzieję prędkiego odesłania do Francyi, nadszedł list od kardynała Buffo, który nam zakomunikowano.
 W liście tym wzywano jenerała Monicourt i mnie, abyśmy napisali do jenerałów dowodzących naczelnie armiami Neapolu i Włoch, w celu wymiany nas za signora Boccheciampe, wziętego do niewoli i odprowadzonego do Ankony. List nadmieniał, że królowi Neapolu więcéj chodzi o tego jednego signora Boccheciampe niż o wszystkich innych jenerałów neapolitańskich uwięzionych bądź we Włoszech, bądź we Francyi.
 Napisaliśmy téż w skutek tego listy stósowne do kardynała. Ale kardynał dowiedziawszy się, że Boccheciampe zabity, nie prowadził daléj negocyacyj.
 Co więcéj, dnia jednego gubernator cywil-