Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/311

Ta strona została przepisana.

mu po 10 karlinów dziennie, co według naszéj monety czyni 4 franki i 10 sous; z tego mieliśmy jeszcze żywić naszych służących.
Mogli przecież podwoić nasz żołd, kiedy postanowili go nie płacić.
Opuściłem Egipt z przyczyny złego stanu mego zdrowia. Przyjaciele moi, poczytując moje cierpienia za prostą tęsknotę do kraju, utrzymywali, żem sobie uroił chorobę. Ja sam tylko wiedziałem, żem chory rzeczywiście i znałem ważność méj słabości.
Paraliż, który naruszył mój lewy policzek, dowiódł nieszczęściem wkrótce po mojém wnijściu do kwarantanny, że mówiłem prawdę. Wtenczas zaledwie doprosić się mogłem, aby mnie lekarz odwiedził, a przyszedłszy przepisał środki tak nicnieznaczące, że złe się utrwaliło. W kilka dni po przeniesieniu do zamku, ten sam lekarz odwiedził mnie niewezwany.
Byłoto 10 cwrwca, o godzinie 10 rano.
Siedziałem w kąpieli; radził mi biszkokty maczane w winie, i ofiarował się przysłać mi takowe. Jakoż przyniesiono je za 10 minut.
Uczyniłem jak radził. Ale około 2éj godzi-