Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/317

 Carlin odwiedzał mnie regularnie, mówił wiele, udawał przesadzony patryotyzm i wielką przychylność dla Francuzów; ale kiedy wszystkie te wynurzenia zamiast obudzić mą ufność, uczyniły mnie przeciwnie oględniejszym, gubernator wymyślił środek skuteczny, t.j. zabronił Carlinowi wchodzić do mego więzienia pod pozorem, że tenże jest pośrednikiem między mną a patryotami włoskimi, i że przez niego z nimi się porozumiewam.
 Wyznaję, żem się dał oszukać tym fortelem. Stan mój pogorszał się codzień. Domagałem się Carlina, ale gubernator udawał największą surowość w tej mierze, i trzymając go w ciągłém oddaleniu odemnie, przysłał mi innego lekarza.
 Ten, podobnież jak jego poprzednik, zganił zupełnie postępowanie przeszłego, mówiąc, że strzykanie w uszy musi powiększyć tylko głuchotę, drażniąc delikatną błonkę bębenka. Prócz tego sam kazał robić dla mnie trunki, przynosił mi je za każdą wizytą i rzeczywiście doznałem po nich znacznego polepszenia. Nieszczęściem byłem tyle nieroztropny, żem to głośno oświadczył, a ponieważ nie chciano abym wy-