Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/324

obchodzeniu się z nami. Pewnego dnia wpadł do mego pokoju kamień zawinięty w papier, na którym było napisane:
 „Chcą was otruć — aleście dostali książkę w któréj podkreśliliśmy wyraz trucizna. Jeżeli wam potrzeba jakiego lekarstwa, którego nie możecie dostać w waszém więzieniu, wywieście z okna szpagat, a przywiążą wam do niego czego zażądacie.“
 Kamień okręcony był długim szpagatem, z wędką na jednym końcu.
 Następnéj nocy wywiesiłem szpagat i zażądałem chiny na lekarstwo, czokolady na pożywienie.
 Dostałem jedno i drugie.
 Dzięki temu lekarstwu i pożywieniu, choroba przestała się szerzyć, napady apopleksji ustały — ale pozostałem kaleką na prawą nogę, głuchym na prawe ucho, sparaliżowanym na lewy policzek i prawie ślepym na prawe oko.
 Prócz tego miałem gwałtowne bóle głowy i ciągły szum w uszach.
 Miałem sam na sobie okropne widowisko sil-