Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/338

czynnych i że będę pobierał 7500 franków rocznéj płacy, począwszy od 1 vendémiaira r. X.
 „Zasługi położone w narodzie, każą mi ufać, iż rząd użyje mnie przy pierwszéj sposobności, skoro mu skreślisz obraz tych zasług.
 „Nie wspominam świeżo doznanych nieszczęść; jako francuz jednakże poniosłem je dla Francyi i z tego względu nieszczęścia te nadawać mi powinny prawo do wdzięczności narodowéj; wiadomo zresztą, że przechodziłem kolejno przez wszystkie stopnie wojskowe, od żołnierza do jenerała głównie dowodzącego, że je wszystkie zdobyłem sobie ostrzem méj szabli; że w każdym mym awansie nie grała roli intryga.
 „Góra Cenis, góra Bernard, uporczywa obrona pod Mantuą w dniu 27 nivose roku VI, w któréj dwa konie podemną zabito; przejście przez Lavis, które policzono za zasługę jenerałom Baraguai-d’Hilliers i Delmas, a które jest mojém dziełem; walka na moście w Tyrolu, któréj winien jestem że naczelny wódz Bonaparte przedstawił mnie Dyrektoryatowi wykonawczemu z przydomkiem Horacyusz Kokles