że miano mi powierzyć naczelne dowództwo w armii Tyrolu; nareszcie bunt w Kairze, który poskromiłem w niebytności wszystkich innych dowódzców, jak to wiész dobrze obywatelu ministrze: oto moje prawa, prawa nieprzedawnione, do względów mych towarzyszy broni i wdzięczności kraju.
„Od roku 1793, obywatelu ministrze, dowodziłem naczelnie rozmaitemi armiami republiki; w owych czasach nieszczęśliwych i ciężkich, nigdym nie był zwyciężony, owszem zawsze zwycięztwo wieńczyło moje przedsięwzięcia.
„Teraz jestem najstarszym jenerałem w tym stopniu; uczestnik wszystkich prawie bojów we Włoszech i Egipcie, przyłożyłem się więcéj niż ktobądź inny do tryumfów pierwszego konsula i sławy naszego oręża. Listy jego, które posiadam, świadczą o jego szacunku, jeśli nie o przyjaźni; ty sam, obywatelu ministrze, obsypałeś mnie, po mym powrocie z niewoli neapolitańskiéj, oznakami najżywszéj przychylności a teraz mam pójść na reformę!
„Obywatelu ministrze, tego się nie spodzie-
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/339
Ta strona została przepisana.
