Strona:PL Dumas - Amaury.djvu/487

pozwólcie mi pomówić nieco z panem Amorym i Filipem.
 Patron się skłonił, dandy zapalił inne cygaro, i oba oddalili się na strong. Hrabia, Amory i Filip pozostali we trzech.
 — Ach! doprawdy panowie, mówił wtedy pan de Mengis, co znaczy ten pojedynek? czyż natośmy się zgodzili Amory? O cóż się bijecie przez Boga, a jeszcze ty Amory z twoim przyjacielem, Filipem.
 — Strzelałem się z p. Filipem, bo p. Filip obraził Antoninę.
 — A pan P. Filipie o cóż biłeś się z Amorym?
 — Bo Amory mię obraził.
 — Obraziłem pana dla tego, żeś kompromitował Antoninę i że p. de Mengis uprzedził mię...
 — Za pozwoleniem p. Filipie, rzekł Hrabia, tylko kilka słów powiem Amoremu.
 — I owszem p. Hrabio.
 — Ale się pan nie oddalaj, wnet będę mówił i z panem.
 Filip skłonił się i oddalił na kilka kroków.
 — Nie zrozumiałeś mię Amory, powiedział de