Strona:PL Dumas - Anioł Pitoux T1-2.djvu/432

ROZDZIAŁ XIV

PITTOWIE

 — Pitt... — zaczął Gilbert, — to syn Pitta.
 — Niechże cię!... — zawołał Pitoux, — to tak jak w Piśmie Świętem. Jest zatem Pitt pierwszy i Pitt drugi?..
 — Tak... i ten Pitt pierwszy... słuchajcie co wam mówić będę o nim...
 — Słuchajmy! — odezwali się Billot i Pitoux jednocześnie.
 — Pitt pierwszy, był przez lat trzydzieści zaciętym nieprzyjacielem Francji, był nim z głębi swego gabinetu, w którym go podagra trzymała. Bił Montcalma i Vaudreuila w Ameryce, Suffrena i d‘Estainga na morzu, Noaillesa i Brogliego na lądzie stałym. Pitt pierwszy wziął sobie za zasadę wytępić francuzów w Europie. Co rok przez lat trzydzieści odbierał nam po jednej kolonji, zagarnął całe wybrzeże indyjskie i siedemset mil w Kanadzie, a gdy Francja już w trzech czwartych była zniszczona, nastąpił po nim syn jego, aby zgubę naszą uzupełnić.
 — O! o! o!... — zawołał Billot widocznie zajęty — więc Pitt, którego mamy...
 — Jest synem Pitta poprzedniego, którego znasz i ty, i Pitoux, i świat cały. Pitt ten w maju skończył lat trzydzieści.
 — Trzydzieści?
 — Pitt ten, jak przekonaliśmy się, czasu na marne nie zużywał. Od siedmiu lat rządzi Anglją i przeprowadza teorje swego ojca.
 — Mamy więc Pittów jeszcze na czas jakiś, wtrącił Billot.
 — Tak, tem więcej, że ludzie to ogromnych zasobów