Strona:PL Dumas - Anioł Pitoux T1-2.djvu/441

ROZDZIAŁ XV

MEDEA

 Po strasznych wstrząśnieniach moralnych i politycznych, któreśmy przed oczyma czytelnika stawili, nastąpił pewien spokój w Wersalu.
 Król rozmyślając nad tem, jak bohaterska jego duma cierpiała w podróży do Paryża, pocieszał się odzyskaną popularnością — którą tymczasem pan de Necker tracił powoli.
 Szlachta zaczynała przygotowywać opór.
 Lud czuwał i czekał.
 Królowa skupiona w sobie, przekonana, że jest celem wszystkich nienawiści, siedziała cicho.
 Od podróży króla zaledwie raz widziała Gilberta.
 Pewnego razu spotkała go w przedsionku gabinetu monarchy.
 I pierwsza rozpoczęła rozmowę.
 — Dzień dobry panu, idziesz do króla?... rzekła — a zaraz potem z ironją dodała:
 — Czy jako doradca, czy jako lekarz?
 — Jako lekarz, Najjaśniejsza Pani — odrzekł Gilbert. — Mam służbę na dzisiaj wyznaczoną.
 Dała znak, aby szedł za nią. Gilbert usłuchał.
 Weszli do saloniku poprzedzającego gabinet królewski.
 — No i cóż, mój panie — powiedziała — widzisz, żeś mnie zwodził mówiąc, iż król nie był zagrożony w podróży do Paryża.
 — Ja, Najjaśniejsza Pani? — odrzekł Gilbert zdziwiony.
 — No, czy nie strzelano do Jego Królewskiej Mości?...
 — Kto mówił?