Strona:PL Dumas - Benvenuto Cellini T1-3.djvu/609

 Gdy bowiem ujrzała padającego na ziemię Askania, mniemała, że został zabity.
 Prewot widząc córkę w tym stanie, rozjątrzył się jeszcze bardziej i nie troszcząc się wcale o nią, pochwycił w pół, zarzucił na swoje szerokie barki i zszedł z drabiny; za nim cała wyprawa opuściła Nesle; straż uprowadziła Askania, któremu d’Orbec przypatrywał się z uwagą.
 Pagolo lubo świadek tej sceny, lecz nie wmieszał się do niczego.
 Mały Jaś gdzieś zniknął.
 Katarzyna tylko nie pojmując co się działo, otworzywszy drzwi swojego pokoju wolała:
 — Co znaczy ten gwałt moi panowie? Dla czego uprowadzacie Askania? Co to za kobieta?
 W tej chwili zasłona osłaniające oblicze Blanki odchyliła się i Katarzyna poznała model posągu Heby.
 Wtedy zbladłszy z zazdrości, przypatrywała się w osłupieniu odejściu prewota i jego orszaku.
 — Co to znaczy — zapytała pani d^Etampes ujrzawszy skrępowanego Askania bladego i krwią zbroczonego — dla czego tak surowo