Strona:PL Dumas - Dwadzieścia lat później.djvu/439

ROZDZIAŁ VI

WIEŻA KOŚCIOŁA Ś-GO JAKÓBA

 O trzy kwadranse na szóstą pan de Gondy powrócił już do pałacu arcybiskupiego. O szóstej oznajmiono mu przybycie proboszcza z Saint-Merri. Proboszcz wszedł z Planchetem.
 — Oto jest osoba, o której mówiłem Waszej Eminencji — wyrzekł.
 Planchet ukłonił się z miną człowieka, obytego w świecie.
 — Czy masz zamiar służyć sprawie ludu przeciw Mazariniemu?... — zapytał Gondy.
 — A naturalnie — odparł Planchet — należę do Frondy całą duszą. Skazany nawet jestem na szubienicę, proszę Waszej łaskawości.
 — Z jakiego powodu?...
 — Odbiłem z rąk zbirów Mazariniego szlachetnego i zacnego pana, którego złapali i odprowadzali do Bastylji. gdzie siedział już przez pięć lat.
 — Jak się nazywał?...
 — Hrabia de Rochefort.
 — Przypominam sobie, mówiono mi już o tej sprawie; podobno całą dzielnicę zbuntowałeś przeciw mazarińczykom?... Czemże się trudnisz?...
 — Mam cukiernię przy ulicy Lombard.
 — A skąd przy zajęciu tak spokojnem, jesteś usposobienia tak bardzo wojowniczego?...
 — A dlaczego, Wasza wielebność, będąc sługą kościoła, przyjmuje mnie w ubraniu świeckiem, przy szpadzie i ostrogach?...
 — Wcale dobrze powiedziane, daję słowo!...— rzekł