Strona:PL Dumas - Hiszpania i Afryka.djvu/306

 — Ależ musiał bydź rożen u twojego gospodarza w Madrycie? zapytałem.
 — Nie, ale była szpada, prawdziwa szpada Toledańska. Odwróciłem ją od pierwiastkowego przeznaczenia; nie sądzę żeby to ją poniżyło.
 — Witajże nam szpado, witajże nam kaczko!
 W jednéj chwili, nieszczęśliwa kaczka spożyta została.
 — Teraz kolej na Giraud pokazać swoje zapasy.
 Szynka, kiełbaski, masło, oliwa i ocet, dla których Giraud tak szlachetnie narażał swoje życie wieczorem w dniu katastrofy pod Villa-Mejor, pokazały się z kolei na stole przerażonym oczom mosso w żółtych spodniach.
 Potém, po przyzwoitém użyciu, wszystko powróciło do kosza, a ten na dyliżans.
 Potém zaprowadzono nas na deski zasłane, które służyć nam miały za łóżka.
 Teraz, pozwól mi pani, powiedzieć bardzo serio że trafiło się nam, w chwili kiedyśmy mieli wśliznąć się pod prześcieradła, to co trafiło się biednemu Bonawenturze w „Niedogodnościach dyliżansu“.
 Jocrisse pokazał się.
 — Pronto! pronto! sennores! rzekł.
 — Porque, pronto? zapytaliśmy się stangreta.
 — Para la diligencia de Grenada.