Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/1009

 Podwoić straże... w jakich okolicach?... Również nie wiadomo.
 Lecz poco wymieniać Tuileries i króla?...
 Kogoż to strzegą?... Nieprzyjaciela!...
 Gdzież to podwajają straże?... Około obozu nieprzyjacielskiego!...
 Gdzie więc jest obóz nieprzyjacielski?... W Tuilieries.
 Kto jest nieprzyjacielem?... Król.
 W ten sposób oskarżenie zostało wypowiedziane.
 I to Pétion, nieznany dotąd adwokat z Chartres, rzucił je potomkowi Ludwika św.. wnukowi Ludwika XIV — królowi Francji!...
 Król Francji skarży się na ten zarzut w liście, lecz Pétion nie zwraca nań uwagi, nie cofa rozkazów, a list królewski kazał przylepić na murach miasta.
 Pétion zatem jest prawdziwym królem.
 Jeżeli wątpicie — oto dowody.
 Basire żąda zniesienia gwardji konstytucyjnej i aresztowania dowódcy jej, pana de Brisac.
 Żelaza były gorące, Żyrondyści, jako dobrzy kowale, kuli je póki czas.
 Dla nich było to kwestją: „być albo nie być...“
 Dekret został wydany w tym samym dniu.
 Gwardja konstytucyjna rozpuszczona, książę de Brisac aresztowany, straż Tuileryów oddana gwardji narodowej.
 Charny, Charny, gdzież jesteś?... Ty który w Varennes, mając zaledwie trzystu ludzi, o mało nie odbiłeś królowej, czegobyś nie dokazał w Tuileries, mając ich sześć tysięcy!...
 Charny, zapominając o wszystkiem, żył szczęśliwy w objęciach Andrei.