Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/1013

dwudziestu czynnych obywateli, uznanych przez departament i zatwierdzonych przez rząd. Zesłany otrzyma trzy liwry dziennie na koszta podróży do granicy“.
 Servan przeczytał swój wniosek o utworzeniu oddziału dwudziestu tysięcy ochotników.
 Roland swoją uchwałę o wydaleniu księży.
 Cała kwestja na tem się zahaczała, czy król działa szczerze, czy też zdradza?...
 — Jsżeli król jest rzeczywiście konstytucyjnym, zatwierdzi uchwałą, jeżeli przeciwnie, położy swoje veto.
 — Podpiszę uruchomienie obozu, jako obywatel... rzekł Servan.
 — A Vergniaud przedstawi uchwałę przeciwko księżom... rzekli razem mąż i żona.
 Zaraz nazajutrz Servan podał swą petycję Zgromadzeniu.
 Vergniaud włożył dekret do kieszeni i przyrzekł użyć go we właściwym czasie.
 Tegoż wieczoru, Servan poszedł jak zwykle na radę do króla.
 Czyn jego był wiadomy, wspierali go Roland i Clavieres przeciw Dumouriez owi, Lacostowi i Duranthonowi.
 O, chodź pan!... zawołał Dumouriez, i zdaj sprawę z twego postępowania.
 — Komu?... spytał Servan.
 — Królowi, narodowi, mnie!...
 Servan uśmiechnął się tylko.
 — Mój panie... rzekł Dumouriez, uczyniłeś dziś krok ważny.
 — Wiem o tem, odparł Servan, bardzo ważny.
 — Czy byłeś pan upoważniony od króla?
 — Nie panie, przyznaję.
 — Czy naradzałeś się z kolegami?
 — Wcale nie, również przyznaję.
 — Dlaczegóż więc pan to uczyniłeś?