Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/1084

ROZDZIAŁ XXI.

OJCZYZNA W NIEBEZPIECZEŃSTWIE.

 Dnia 22-go lipca, o 6-ej godzinie zrana, w osiem dni po uroczystości na polu Marsowem, cały Paryż zadrżał na odgłos wystrzału z armaty, danego z mostu Pont-Neuf.
 Sześć legjonów gwardji narodowej z dowódcami na czele zebrało się od świtu w ratuszu.
 Utworzono tam dwa orszaki, mające obnosić po ulicach Paryża i jego przedmieściach ogłoszenie o niebezpieczeństwie ojczyzny.
 Danton to wymyślił ową straszną uroczystość, a program do niej wziął od Sergenta.
 Sergent, mierny artysta, jako rytownik, był wybornym dekoratorem. Sergient, którego nienawiść powiększono jeszcze zniewagą w Tuileries, rozwinął wszelkie usiłowania, aby pochód urządzić jak najokazalej.
 Każdy z orszaków, wyszedłszy z ratusza udał się w inna część miasta.
 Najprzód posuwał się oddział kawalerji z muzyką na czele, której tony zastosowane do okoliczności, brzmiały jak marsz pogrzebowy.
 Za tym oddziałem dążyło sześć armat, rzędem, tam, gdzie ulice były dość szerokie, a po dwie, gdzie były wąskie.
 Następnie jechało czterech konnych z chorągwiami na których widniały napisy? Wolność, Równość, Konstytucja, Ojczyzna!