Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/392

ROZDZIAŁ XVI.

GRA.

 Pitoux wyszedł z folwarku mocno wzruszony; ze słów Katarzyny poznał jasno to, co dlań dotąd było ciemnem.
 Wiedział, że wicehrabia Izydor de Charny przybył zrana do Boursonnes, i że, jeżeli zechce zobaczyć się z Katarzyną na folwarku, narazi się na zastrzelenie z dubeltówki.
 Bo nie było już żadnej wątpliwości, że wilkiem, o którym mówił Billot, był wicehrabia Izydor de Charny.
 Pitoux postanowił prędko pójść przedewszystkiem do lasu, leżącego o kilkadziesiąt kroków od folwarku.
 Jednym skokiem Pitoux znalazł się w lesie.
 Chodziło mu poprostu o przedostanie się przez las na przełaj i powrócenie na skraj lasu nieopodal folwarku.
 O sześćdziesiąt lub siedemdziesiąt kroków odległości, Pitoux widziałby wszystko, co tam się dziać będzie.
 Położył się wzdłuż na ziemi i zadumał się głęboko.
 Najroztropniejszem wydało mu się czekać w tem miejscu, gdzie był, i radzić sobie w miarę okoliczności.
 Tymczasem oczy jego zwróciły się na zagrodę. Zauważył wyjście Clouisa. Zaczął zapadać już zmrok.
 Po chwili, Pitoux zauważył, że w jednem z okien zaświeciło: w pokoju Billota.
 Z miejsca gdzie był, Pitoux doskonale widział jak Billot nabił strzelbę.
 Tymczasem zapadła noc.