Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/626

de Charny, a przez hrabiego de Charny królowej, był w porządku. król dał znak pani de Tourzel, aby paszport swój pokazała.
 Wyjęła z kieszeni ów cenny papier i oddała panu Sausse, który, zaleciwszy żonie ugoszczenie tajemniczych podróżnych, udał się do municypalności.
 Umysły tam były rozgrzane, bo Drouet znajdował się na posiedzeniu; pan Sausse wszedł z paszportem. Każdy wiedział, że podróżnych do niego zaprowadzono; za jego też przybyciem nastała cisza, pełna ciekawości.
 On złożył paszport przed merem.
 Podaliśmy już, co paszport zawierał; czytelnik wie, że nic mu do zarzucenia nie było.
 Dlatego przeczytawszy go:
 — Panowie — rzekł mer — paszport jest w zupełnym porządku i dobry!
 — Dobry? — powtórzyło dziesięć głosów ze zdziwieniem.
 — Bezwątpienia, dobry — powiedział mer, ponieważ jest podpisany przez króla.
 I posunął paszport ku wyciągniętym rękom, które go ujęły natychmiast.
 Ale Drouet wyrwał go innym.
 — Podpis króla! — rzekł — to dobrze; ale czy jest podpis Zgromadzenia Narodowego?
 — Jest — rzekł sąsiad, czytający paszport jednocześnie i wskazujący podpis członka komitetu.
 — Zgadzam się — podjął Drouet — ale podpis prezesa? A zresztą — uciął młody patrjota, nie o to idzie; ci podróżni, to nie pani Korff, jej dzieci i jej służba, ale król, królowa, pani Elżbieta, wreszcie jakaś dama dworu, trzej kurjerzy, słowem rodzina królewska. Chcecie czy nie chcecie wypuścić z Francji królewską rodzinę?
 Pytanie stawiano jasno; ale za trudne było rozwiązać je miastu trzeciego rzędu, takiemu jak Varennes.
 Rozmyślano, a tak to wiele czasu zajęło, że prokurator gminy zamierzył wrócić do siebie.
 Zastał podróżnych, stojących w sklepie.