Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/715

 Guziki te zwłaszcza, bardzo zajmowały królewicza; miały one wyrytą dewizę.
 Królewicz sylabizował głoski jedne po drugich, i układając je przeczytał te cztery wyrazy: „Żyć wolnym albo umrzeć“.
 — Co to znaczy, panie? — zapytał.
 Barnave wahał się z odpowiedzią.
 — To znaczy, mój malcze... tłómaczył Pétion, że Francuzi zaprzysięgli nie mieć już pana; rozumiesz?
 — Pétion! — zawołał Barnave.
 — No... odpowiedział Pétion najnaturalniej w świecie, wytłómacz tę dewizę inaczej, jeżeli znasz inne jej znaczenie.
 Barnave umilkł. Godło to, które miał za wzniosłe wczoraj, wydawało mu się okrutnem w położeniu obecnem.
 Ale wziął za rękę królewicza, i z uszanowaniem przyłożył do niej usta.
 Królowa ukradkiem otarła łzę, która z serca wystąpiła jej na powieki.
 A kareta, scena tego małego, a osobliwego dramatu, prostego aż do naiwności, toczyła się dalej wśród krzyków tłumu, prowadząc na śmierć sześć z pomiędzy ośmiu osób, które zawierała.
 Przybyli do Dormans.