Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1137

 — Czy niema napisu na tym wozie? — zapytał Balsamo.
 — Owszem, jest.
 — Przeczytaj go.
 — „Wersal“ napisano żółtemi literami.
 — Porzuć ten wóz i idź za posłańcem.
 — Już go nie widzę.
 — Dlaczego już go nie widzisz?
 — Bo tu skręca na bok droga.
 — Zwróć się tą drogą, dogoń go.
 — O! popędza strasznie konia, patrzy na zegarek.
 — Co widać przed koniem?
 — Długą aleję, wspaniałe budynki, duże miasto?
 — Idź ciągle za posłańcem.
 — Idę.
 — I cóż?
 — Pędzi ciągle, koń cały pianą pokryty; przechodnie oglądają się, skręcił w ulicę, stanął, zeskoczył z konia, puka do bramy pięknego pałacu.
 — Teraz uważnie trzeba iść za nim.
 Duch westchnął głęboko.
 — Jesteś zmęczony?
 — Okropnie.
 — Niech natychmiast zniknie to znużenie, ja tak chcę!
 — Ach!
 — Czyś jeszcze zmęczony?
 — Nie.
 — Czy widzisz ciągle posłańca?