Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1254

sie... do licha, wiesz przecież, panie Flageot, o jakim procesie chcę mówić...
 — O procesie, co do majątku w Chapenat.
 — No cóż wygramy? Bardzoby to ładnie było z pańskiej strony.
 — Zła sprawa, marszałku, proces przed rokiem nie będzie chyba rozstrzygnięty.
 — Hm... Dlaczego?
 — Okoliczności, książę, czy znasz pan dekret króla?
 — Jaki? król wydaje ich mnóstwo.
 — A no ten, który nas obchodzi w tej sprawie.
 — Ten... znam.
 — Odpowiemy więc na to, paląc okręty.
 — Spalić okręty parlamentu? mój drogi, to coś zawiłego, wytłumacz się jaśniej, nie wiedziałem, że parlament posiada okręty.
 — Może pierwsza izba odmawia spisania protokułu? — przerwała rozmowę hrabina: słuchająca z zajęciem.
 — Toby jeszcze nic nie znaczyło.
 — Może i druga izba?
 — Co tam obwijać w bawełnę, obie izby postanowiły wcale nie sądzić, dopóki król nie wycofa księcia d’Aiguillon.
 — Ba! — zawołał marszałek, klasnąwszy w ręce.
 — Nie sądzić... czego? — spytała wzruszona klientka.
 — Ależ... procesów.