Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1281

CI

LOŻA WOLNOMULARSKA

 Rousseau zauważył że ludzie ci porozumiewali się na migi prawie, kilku zaledwie prowadziło przyciszoną rozmowę. Niektórzy milczący kryli nawet twarze w ręce, lub rękawy; widać było kilku nowych przybyszów, bo dawano sobie tajemnicze znaki porozumiewawcze, lecz paru członków stowarzyszenia było znów ciągle w ruchu. Chodzili na palcach i często znikali w drzwiach sekretnych, zawieszonych czarną firanką z malowanemi płomieniami.
 Wśród ciszy grobowej odezwał się dzwonek.
 Jeden z obecnych podniósł się z ławki i wstąpił na estradę.
 Uczynił znany nam już ruch ręką, na który wszyscy członkowie odpowiedzieli w ten sam sposób i oznajmił, że sesja zaczyna się.
 Rousseau pierwszy raz widział tego człowieka.
 Mówił zwięźle, stylem wytwornym, a zakończył mowę tem, iż zebrano się tu dla przyjęcia nowego członka.
 — Niech was to nie dziwi, iż znajdujemy się w miejscu niestosownem, ale cóż, musimy się