Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1320

 — I cóż?
 — Otóż, doktorze, widziałem łudzi, którym ścięto głowy, i cóż powiesz na to, podnosili się bez głowy i padali dopiero o 10 kroków dalej. Zbierałem głowy, spadające z mannaja; na oko wydawały się nieczułe, jak trupy, a jednak, gdy szepnąłem im do ucha ich nazwisko, oczy tych głów otwierały się szeroko. Skąd to pochodzi?
 — Odruch nerwowy, nic innego!
 — Czyż nerwy nie są organami czucia?
 — Co z tego wnosisz, mistrzu?
 — To, że zamiast wyszukania podobnej machiny, ludzie powinni się starać wymyślić inny środek kary, nie śmierć. Naród, który wynajdzie ten środek, będzie najbardziej ucywilizowanem społeczeństwem w świecie.
 — Mrzonki!
 — Może ma pan słuszność tym razem, czas nas przekona. Lecz chodźmy już do szpitala.
 Marat zawinął odciętą głowę w swą chustkę od nosa.
 Marzyciel i materjalista wyszli razem.
 — Bardzo zręcznie odciąłeś pan tę głowę — rzekł Balsamo do towarzysza — nie wiem co więcej podziwiać, czy zręczność, czy zimną krew? Czy żywi więcej budzą w tobie litości... źle się wyrażam, czy wzruszają cię ich cierpienia więcej, niż trupy?
 — Nie, gdyż byłaby to ogromna wada, tak samo, jak wrażliwość byłaby wadą kata. Zabija się przecie człowieka, obcinając mu źle nogę. Dobry