Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1390

Panie, w żadnem towarzystwie bawić się nie będzie.
 — Powiedz mi, marszałku, jakiego ty eliksiru używasz?... Kobiety cię kochają jakbyś miał lat dwadzieścia. Wtedy wybiera mężczyzna, w naszym zaś wieku kobiety nami rządzą.
 Richelieu roześmiał się znacząco.
 — To też skoro hrabina się pocieszy, Wasza Królewska Mość powinien się zabawić.
 — Zmieniasz słowa moje, kochany książę, nie mówiłem, iż hrabina się pocieszy, ale że się rozerwie. Czy jest tam kto jeszcze?...
 — Cała służba czeka na rozkazy.
 Ludwik XV zamyślił się.
 — A z kim przyszedłeś, książę?
 — Z Rafté’m.
 — Dobrze.
 — Czy może być potrzebnym?...
 — Niech mi się dowie natychmiast, czy pani Dubarry wróciła rzeczywiście do Luciennes?
 — Zdaje mi się, że odjechała.
 Tak się zdaje, lecz czy tam pojechała rzeczywiście?...
 — Gdzieżby mogła się udać?
 — Kto to wie?... Zazdrość prowadzi do szaleństwa.
 — Czyżby Wasza Krójewska Mość był zazdrosnym?...
 — Książę!...
 — Toby było poniżającem dla nas wszystkich.