Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1443

ciaż teraz, coprawda, zapobiegam jakoś temu.
 — W jaki sposób?
 — Co pije twoja pani, przed udaniem się na spoczynek?
 — Co pije?
 — No tak. Teraz jest moda — każdy uprzedza w ten sposób pragnienie, jedni piją limonjadę, drudzy orszadę, trzeci... no, czy ja wiem zresztą co...
 — Panienka przed położeniem się do łóżka wypija szklankę czystej wody źródlanej, a gdy jest bardzo zdenerwowana, dodaje do niej kilka kropel kwiatu pomarańczowego i nieco cukru.
 — Doskonale; moje lekarstwo z pewnością poskutkuje.
 — Nie rozumiem?
 — Ja do wody dolewam sobie kilka kropel pewnego płynu i śpię całą noc, jak zabity.
 Nicolina rozmyślała, co za interes może mieć w tem wszystkiem marszałek.
 — Nie odpowiadasz?
 — Panienka nie ma tych jakichś kropli.
 — Użyczę ci ich.
 — Aha! — pomyślała Nicolina, starając się zbadać, co ma znaczyć to wszystko.
 — Wlejesz do szklanki dwie krople, tylko dwie, pamiętaj; panna Andrea uśnie natychmiast, a ty będziesz wolna.
 — Jeżeli to tylko mam zrobić to i owszem.
 — Wlejesz więc jej te krople?
 — Naturalnie.