Ta strona została przepisana.
— Andreo! Andreo! — szepnął nieprzytomnie — poprzysiągłem ci kiedyś, że gdy po raz trzeci wpadniesz w moc moją, nie ujdziesz mi, dumna dziewczyno!
Podszedł do sofy, na której leżała nieprzytomna baronówna.
Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1474
