Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1486

 — Otwórz ją pani sama.
 — Nie mam klucza.
 — Jakto, przychodzisz pani bez klucza? Przynosisz kasetkę, od której zależy spokój króla i Francji, i zapominasz klucza?!
 — Czy tak trudno otworzyć zamek?
 — Zapewne że nie, jeśli się go zna dokładnie; oto pęk kluczy, otwierających wszelkie zamki, otwórz pani — odezwał się, przypatrując się bladej, ale spokojnej kobiecie.
 — Daj pan — odrzekła.
 — Proszę.
 Wzięła klucze, rękę miała zimną, jak lód.
 — Dlaczegóż nie zabrałaś pani klucza ze sobą?
 — Bo właściciel tej kasetki nie rozłączą się z nim nigdy.
 — Kim jest ten człowiek, o którym utrzymujesz pani, że jest potężniejszym od króla?
 — Kim on jest, nie wiem, jak długo już żyje — nie wiem, od wieków chyba, czyny jego Bóg tylko osądzi.
 — Ale nazwisko jego?
 — Zmieniał je już dziesięć razy.
 — Pod jakim znasz go pani?
 — Acharat.
 — Gdzie mieszka?
 — Ulica Saint...
 W tej chwili Lorenza upuściła kasetkę i klucze; wszystkie fibry w niej drżały, chciała odpo-