Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1609

 — Czy zechcesz zostać podczas mej toalety, baronie?
 Taverney zrozumiał, że nie zobowiązałby tem wcale swego przyjaciela.
 — Nie, mój kochany, nie mogę w żaden sposób, muszę być koniecznie na mieście. Naznacz mi rendez-vous, gdzie ci się podoba.
 — W zamku, zatem.
 — Niech będzie w zamku.
 — Wypada nawet, abyś i ty widział się z Jego Królewską Mością.
 — Sądzisz — rzekł Taverney zachwycony.
 — Wymagam; chcę abyś sam się przekonał o mej życzliwości.
 — Nie wątpię o niej, ale jeżeli sobie życzysz?...
 — Ty to bardzo lubisz, hę?
 — No tak, jestem szczery.
 — A więc bądź w galerji lustrzanej o jedenastej.
 — Dobrze, dowidzenia!
 — Dowidzenia; tylko mój baronie, nie gniewaj się — dodał Richelieu, nie mający zwyczaju nigdy w niczem narażać się osobom, których moc i wpływy nie były mu jeszcze dostatecznie znane.
 Taverney wsiadł do karety i odjechał, aby w samotności i zamyśleniu używać przechadzki po ogrodzie. Richelieu tymczasem, oddawszy się w ręce swych szatnych, fryzjerów i kamerdynerów, zajęty był całkiem ważną kwestją odmłodzenia się, wymagającą przynajmniej dwóch godzin czasu.
 Było to i tak krócej, niźli przypuszczał Taverney, który pilnie obserwując pałac, widział, jak