Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/234

arcyksiężna, ułagodzona pełnym szacunku zachowaniem się Balsama, i rozbrojona jego pozornem poddaniem.
 — Tak, Wasza Wysokość, i to bardzo wielkie nieszczęścia.
 — Mów wszystko.
 — Jestem gotów.
 — A więc?
 — Racz zapytać, Wasza Wysokość.
 — Czy rodzina moja będzie szczęśliwą?
 — Ta, którą Wasza Wysokść opuściła, czy ta, która was oczekuje?
 — Prawdziwa moja rodzina, matka Marja-Teiesa, brat Józef i siostra Karolina.
 — Nieszczęścia wasze ich nie dosięgną.
 — Więc te nieszczęścia będą moim tylko udziałem?
 — Waszym i nowej rodziny Waszej.
 — Czy można wiedzieć, jakiego to rodzaju nieszczęścia?
 — W tej chwili.
 Rodzina królewska składa się z trojga książąt?...
 — Tak jest.
 — Książę de Berry, hrabia Prowancji i hrabia d’Artois.
 — Istotnie.
 — Jaki los tych książąt?
 — Wszyscy trzej panować będą.
 — Ja więc nie będę miała dzieci?